Serieus nemen van de grondwettelijke taken: onderwijs, volkshuisvesting, bestaansminimum

Voorstel

Dus in de Grondwet staat goed onderwijs. Maar het aantal kinderen, zestienjarige kinderen, dat functioneel analfabeet is, is in de afgelopen tien jaar verdubbeld. En dat was nog voordat wij de scholen besloten te sluiten in verband met de lockdown.

Er is een plicht om voor volkshuisvesting te zorgen. Nou, als u hier in Amsterdam probeert een betaalbare huur- of koopwoning te krijgen, terwijl u verpleegkundige bent of terwijl u leraar op een basisschool bent – dat zijn eerzame beroepen, daar verdient u 35.000 euro per jaar mee als u dat voltijd uitoefent, dat zijn dus geen minimumsalarissen – lukt dat niet. U kunt dus geen kant op in deze stad. Het koopkrachtplaatje is trouwens ook helemaal kapot, want als je geen betaalbare woning kunt vinden ga je of een kamer zoeken met een aantal collega’s – dat is echt wat anders dan je eigen flat kunnen betalen – of je gaat zestig kilometer verderop wonen en je mag zelf je treinreis gaan betalen. Hetzelfde geldt voor bestaanszekerheid, artikel 20 van de Grondwet. Daar dient de overheid naar te streven, alleen we hebben helemaal niet gedefinieerd wat bestaanszekerheid is. Het sociaal minimum is al jarenlang niet geijkt of het sociaal minimum toereikend is. Met het sociaal minimum dat je bereikt als je als negentienjarige voor minimumloon werkt, is het volstrekt onhaalbaar om je huishoudboekje rond te krijgen. Als je op minimumloon werkt als kostwinner en je hebt twee kinderen, is het ook onhaalbaar. Natuurlijk moet je partner ook werken, maar als die geen werk vindt, is het niet mogelijk je huishoudboekje rond te krijgen.

Documenten

Terug & verder bladeren:

tinyurl: link