Een betere volksvertegenwoordiging

Voorstel

De volksvertegenwoordiging in Nederland zal beter moeten functioneren. Wij hebben straks misschien wel vijftien politieke partijen. En wat we dan doen bij een wetsbehandeling, is dat we allemaal zeggen dat we de doelen van de wet leuk vinden of niet leuk vinden.

Dus we vinden fraudebestrijding allemaal geweldig, maar het is helemaal niet belangrijk of fraudebestrijding geweldig is. Wat wel belangrijk is, is of de artikelen binnen de wet tot fraudebestrijding, deugdelijk zijn. Klopt de boetebepaling? Is de boete te laag, is de boete te hoog? Kan de burger begrijpen wat er gebeurt? Essentiële vragen, die je alleen bij artikelsgewijze wetsbehandeling boven tafel tilt. We doen het al decennia lang niet meer, maar het is wel de manier om het te behandelen. En in buitenlanden worden wetten soms ook gewoon een tweede keer behandeld. Bij de kinderopvangtoeslag, een wet die grondig verbouwd is, net als de Kinderwet van Van Houten, had er gewoon een tweede lezing moeten plaatsvinden ná de stemming over de amendementen en al de wijzigingen. Een van de indieners, Wouter Bos, stemde tegen zijn eigen wet. En hoewel mijn partij Wouter Bos best wel eens een keer als draaikont heeft weggezet, was hij dit niet. De wet was namelijk zodanig verbouwd dat hij voor hem onherkenbaar was en tegen de wet gestemd heeft. Een wet verbouwen is op zich niet erg. Maar als je dertig wijzigingen aanbrengt in een wet, dan is het goed om die wet nog een keer te bestuderen op zijn interne consistentie voordat je een eindstemming uitvoert. In Nederland hebben we ook de Commissie Rijksuitgaven opgeheven. Dat is de commissie die achteraf controleert hoe we het geld uitgegeven hebben. Dat moet de Commissie Financiën nu doen, maar laat ik het zo zeggen: een aparte commissie die controleert of die 300 miljard euro wel goed is uitgegeven, is in een parlementaire democratie geen overbodige luxe. En wij sluiten zodanig omvangrijke akkoorden - regeerakkoorden, klimaatakkoorden, pensioenakkoorden - dat de Tweede Kamer bijna gedwongen wordt om tegen een pakket maatregelen ja of nee te zeggen. Bij een Klimaatakkoord waren dat meer dan zeshonderd maatregelen. Terwijl het best kan zijn dat vijfhonderd van die maatregelen helemaal prima zijn, maar dat de overige honderd enige nadere beschouwing vergen. En gezien de miljarden kosten die hieraan vastzitten is dat ook niet te veel gevraagd.

Documenten

Terug & verder bladeren:

tinyurl: link